17, సెప్టెంబర్ 2009, గురువారం

చానా రోజులయ్యింది మిమ్మల్ని పలకరించి....
ఇప్పుడు చెప్పోచ్చేదేటంటే, ఉన్నపళాన  రావుగోపాలరావు స్టైలు లోకి  దిగిపోయి ముత్యాలముగ్గు ని గుర్తుతెచ్సుయ్యలని నా కోరిక!!
"పొద్దున్నే పరగడుపున పచ్చి మంచినీళ్ళు పుచ్చుకొని, ఆ ప్రత్యక్ష నారాయణున్ని సేవించుకోవాలని నాకూ వుంటుంది. సెకెట్రీ, (పక్కన సెకెట్రీ ఉండలేగాని మనం ఈ డొక్కు ఉద్యోగం ఎందుకు చేస్తాం).....
అ ఆ ఆఅకాశం (యాస లెండి సర్దుకుపొండి)లోకి చూడు, మర్ఢరై పోనట్లేదు, సూరీడు నెతుటిగడ్డలా లేడూ , యెన్సేపు తిని తొంగుంటే కాదయా, కుసింత కలాపోసన ఉండాలా."
... అని డైలోగులు చెప్పుకొటం కాదు, పెందలకడే లేచి ఆ సేవ చేసుకోవాలన్నమాట, కాని అవన్నీ ఆలోచిస్తుంటే ఎక్కడ కుదురుతై  చెప్పండి, ఎంతమటుకు మన నిద్ర, భోజనమే సరిపోతుంది, పట్నం జీవితం??
బాపు గారి కో కో (కోతి  కొమ్మచ్చి  నండీ, స్వాతి చదవడం లేదా ) లాగే దారితప్పి టాపిక్ పక్కకెళ్ళి పోతున్నాను.
ఇయ్యన్నీ ఎందుకండీ, రేపు ఆదివారం వీలు చూసుకొని మంచి సోది కొడతాను, చదేవేయ్యండి మరి
ఉంటాను, మా ఆవిడా పిలుస్తోంది (నీవు లేక వీణ పలుకలేనన్నది .......(రింగ్ టోను ) అంటూ 

మరి ఉంటాను, శుభ రాత్రి,
....................మీ లక్ష్మణ్

7, సెప్టెంబర్ 2009, సోమవారం

గోంగూర పచ్చడి

ఆహా ఏమి రుచి, అనరా మైమరచి, రోజు తిన్న మరి, మోజే తీరనిది
తాజా కూరలలో రాజ ఎవరండి, ఇంక చెప్పాలా గొంగురే నండి
ఓ .....ప్రియ ప్రియ,
రోజు మనచేత చేయబడు చెత్త చెత్త కూరలు తిని తిని, మా శంకర్ కి కూడా విసుకు పుట్టింది, వెంటనే మన విజయవాడ ప్రియ పచ్చడి గోంగూర కొని తెచ్చాడు, ఇక చూసుకోండి కమ్మగా తిని, బ్రేఅవ్ మని త్రెంచి, ఇక రాద్దామని కూర్చున్నాను
ఈసారి ఇంటికెళ్ళి వచ్చేప్పుడు మా ఆవిడని మంచి కొండ గొంగురతో వెల్లుల్లి దట్టించి రోటిలో దంచి ఇమ్మని అడగాలి
మన తెలుగు వారి భాగ్యమేమో గాని ఎవరికీ లేని ఊరగాయలు రుచులు ఆవకాయ, మాగాయ, నిమ్మకాయ, దబ్బకాయ, చింతకాయ ఇంకాదానిలో రకాలు పులిహోర అవయకాయ, వెల్లుల్లి ఆవకాయ, పెసర ఆవకాయ, బెల్లం ఆవకాయ.............. ఎందుకులెండి మీ నోరు ఊరుతుంది !!!!!!!!
మీ ఇంట్లో కూడా చెప్పి రకరకాల రుచులు చేయించుకోండి, ఇంకో సంగతండొయ్ , పెళ్ళాం మాంచి మూడ్ లో ఉన్నప్పుడే చెప్పండి, లేకపోతే అష్టోత్తరం చేసేస్తారు ........ కాకపోతే ఈ రోజులలో ఇంట్లో పచ్చడి ఎవరు చేస్తారండి, ఒక్క మా ఆవిడా తప్ప,
మీ 

లక్ష్మణ కుమార్ మల్లాది 

ముందు మాట

ప్రతి పుస్తకానికి ముందు మాట ఉంటుంది. అలాగే నా బ్లాగ్ కి కూడా ఒక బిల్డుప్ ఇచ్చుకోవాలి కదా
అసలు పేరు గురించి మీకు ముందు చెప్పాలి. అచ్చ తెలుగు పేర్లు చాల ట్రై చేశాను. అన్ని ఇంతకూ ముందే వాడేసారు. ఇక మనకి బంతిపూలంటే చాల ఇష్టం, దాని ఆకుల వాసన చాల లైవ్లీ గా ఉంటుంది. అందుకని ఆ పేరు పెట్టేసాను.
నాకు తెలుగన్నా , మన సంస్కృతీ సాంప్రదాయాలు అన్నా చాల ఇష్టం. మన తెలుగు పాటలు, కథలు, జానపదాలు, సినిమాలు ... మనకు లేనివి ఏవి, పురాతనమైన మన ఆచారాలూ, పల్లెలు, పైర్లు, పండగలు, మల్లెలు, జాజులు, సంపెంగలు, మామిడి పండ్లు, చెరువు గట్లు , ఇలా చెప్పుకుంటూ పోతే చిరిగి చాంతాడు అవుతుంది ఈ జాబితా.
చిన్నప్పుడు అంటే 1980-95 లలో చాల భావుకత తో తెలుగు లో ఉత్తరాలు రాసేవాడిని, అప్పట్లో నా ఉత్తరాల కోసం జనం చకోర పక్షుల్లా ఎదురు చూసేవారు. పెళ్ళయ్యాక కొంచెం (బాగా) జోరు తగ్గింది. ఈ మధ్య ఉద్యోగ రీత్యా చెన్నై లో (కొంచెం ఖాళీ గా)ఉండటం వలన మళ్ళీ  నా ఊహలను మీ అందరికి పరిచయం చేసే వీలు కలుగు తోంది. తెలుగు రాసే పధ్ధతి ఉండటం వలన కూడా భావ వ్యక్తీకరణ పూర్తిగా ఉంటుంది. నాకు నచ్చిన, నేను మెచ్చిన ఏ వస్తువు పై నైన నాకిష్టం వచ్చినట్టు గీకేస్తాను,
ఇక కాచుకోండి................ మీ లక్ష్మణ్

6, సెప్టెంబర్ 2009, ఆదివారం

మొదటి చిలక పలుకులు, శ్రద్ధగా వినండి (చూడండి)

మొదటిసారి బ్లాగ్ రాసేస్తున్ననంటే నాకు నేనే శభాష్ అనుకోవాలి, ఎందికంటే, పెద్దపెద్దోల్లె తెగ రాసేస్తుంటే పిల్లగాల్లం మనమొక లెక్కా

ఇంతకీ చెప్పొచ్చే దేంటంటే నీనూ ఒక బ్లాగర్ అయ్యనోచ్చ్ !!
ఇక నా సోదంతా చూసి చూసి, చదివి మీరు అలసిపోతారంటే నమ్మండి

ఇక అర్థరాత్రయ్యింది కానీ ఈ రోజుకి మిమ్మల్ని ఒదిలేస్తున్నాను, లేకుంటే, నా తడాకా ఇప్పుడే మీకు చుపించేద్దును