సాయంత్రం నాలుగున్నర దాకా పని లేక బోరుకోట్టి చచ్చి చచ్చి, ఎలాగోలా ఈ రోజు ఆఫీసు అయిందనిపించి, కొట్టు (బట్టల కొట్ట్తో, పచారీ కొట్ట్తో కాదు, మా బ్యాంకు) కట్టేద్దామని తాళం వేయించ పోతూ ఉంటె, ఒక జులపాల జుట్టు వాడు కారు దిగివచ్చి డెనిం జీన్స్ మీద ఎర్ర టీ షర్టు రేబాన్ కళ్ళద్దాలతో చేతిలో కార్డు పట్టుకొని దిక్కులు చూస్తూ, అంతా వెతుక్కుని ప్రశ్నార్ధకం లా నుంచుంటే ఎవడా వచ్చినిది అని చూస్తూంటే, హి హి హి ఏ టీ ఎం ఉందండీ అంటూ వచ్చే ఆ విద్యాదికున్ని పిచ్చాడిలా చూసి, అబ్బెబ్బే లేదండీ అని నవ్వుతూ సాగనంపి మనసులో బోర్డు చూడటం కూడా రాదా ఈ వెధవకి ని తిట్టుకుని ద్విచక్ర వాహనం తీసి ఇంటికి బయల్దేరి, మధ్యలో కనిపించిన ఆ వాహనం అమ్మిన ఏజెన్సి వాడిని వెధవ బండి అమ్మావు, డుర్రు డుర్రు మని శబ్దం వస్తోంది అని వాణ్ణీ మనసు లోనే తిట్టుకొని, ఇంట్లో కూరలు లేవన్న విష్యం గుర్తొచ్చి, వాహనాన్ని సందు మొదట్లో సురేష్ కొట్టు దగ్గర ఆపి, అక్కడ ఉన్న పుచ్చు చ్చచ్చు వాడిపోయిన కూరలు చూసి విసుకుపుట్టి ఆదివారం అవటం వలన కూరల కొట్టు వెతుక్కుంటూ వెళ్లి ఎక్కడా దొరక్క, దారి తప్పి వేరే సందులోకి వెళ్లి రోడ్డంతా కంకర పోసి ఉండటం వలన బండి బెదిరి, బెసికి తక్కుతూ తారుతూ అతి కష్టం మీద ఆ రోడ్డు బయట పడి మళ్ళీ ఆ సురేష్ కొట్టు కే వెళ్లి ఆ కూరలే కొని, దుమ్ము ధూళి లో నలిగి, ఎండకు కమిలి చీకాకు పుట్టి ఇంటికి దారితీసి తాళం తీసి స్నానం చేద్దామని బాత్రుము కు వెళ్లి పంపు తిప్పితే,.... దేముడా... నా ఖర్మ కాలి నీళ్ళు రావాయే....
చెన్నపట్నం మహానగరి లోని మడిపాక్కం అను ఈ పంచాయితీ కుగ్రామా నగరం లో మొన్న అనగా ఆదివారం ఇలా జరిగింది. ఏదో ఇలా జరిగిందని ఏకరువు పెట్టాను, ఏమనుకోకండే!!!
మీ
మల్లాది లక్ష్మణ కుమార్
(సాహితీ ప్రియులకు తప్పనిసరిగా ఒకటి గుర్తొచ్చే వుంటుంది. చాసో గారి 'ఏకరువు' కథ. ఏదో దానిని అనుకరిద్దామని సరదా గా ఇలా రాసాను. మళ్ళీ ఏమనుకోకండే ???!!!)
